नेकपा (माओबादी केन्द्र) को १ नं प्रदेश परामर्श समिति बैठकमा नेता सुदन किरातीले संगठन निर्माणका लागि फरक मत राखेकाछन् ।

नेता किरातीले “नेपाली मौलिकतामा समाजवादी विचारको निर्माण र संगठन परिचालन” शिर्षकमा आफ्नो विचार राखेका थिए ।

सारमा आफ्नो विचार राख्दै लिखितरुपमा आफ्नो फरक मत अध्यक्ष प्रचण्डलाई बुझाएकाहुन् । पूर्व मन्त्री समेत रहेका किरातीले समाजवाद बर्मझियाको असली बुढो बाजेको पेंडा जस्तै भएको भन्दै अध्यक्ष प्रचण्डलाई “देश महायात्रा” सञ्चालन गरेर विचारको विकासका लागि नेतृत्व गर्न सुझाव समेत पेश गरेका थिए ।

उदयपुरको बेलका नगरपालिकाकाे बेलाका रिभर्स विच रिसोर्टमा आजबाट सुरुभएको बैठकमा पार्टीका केन्द्रिय पदाधिकारी, प्रदेशभरीका केन्द्रिय सदस्य र प्रदेश पदाधिकारीहरुको सहभागीता रहेको छ ।

बैठकमा किरातीले राखेका फरक मत यस्तो रहेको छ

अध्यक्ष कमरेड !

अहिलेको मूल आवश्यकता रणनीति र कार्यनीतिलाई मूर्त बनाउँदै नेपाली मौलिकतामा समाजवादी विचारको विकास गर्नु हो ।

आज हाम्रो समाजवाद बर्मझियाको असली बुढो बाजेको पेंडा जस्तै भएको छ । सबै दलले समाजवाद भन्छन्तर कसको समाजवाद कस्तो हो, स्पष्ट छैन । त्यसैले अध्यक्ष कमरेड प्रचण्डको नेतृत्वमा “देश महायात्रा” सञ्चालन गरेर विचारको विकास गरौं ।

त्यसले पार्टीभित्रको संगठनात्मक संकट समाधान हुन्छ, नेतृत्व निर्माणको सवाल सम्बोधन हुन्छ र जनतामा पार्टीप्रति नयाँ किसिमबाट भरोसा निर्माण हुन्छ । त्यो काम सामूहिकतामा हुनुपर्छ, जनतामा आधारित हुनुपर्छ । त्यो अभियानलाई सफल बनाउन निम्न मौलिक विधि अपनाउन सकिन्छ ।

१. विचार निर्माणका लागि पहिलो काम ।

क) सिङ्गै सङ्गठन परिचालन गर्दै आजको नेपाली सामाजिक जनजीवनलाई बुझ्न अध्यक्ष कमरेड प्रचण्डको नेतृत्वमा देश महायात्रा गरौं ।

ख) नेपाली ऋतुलाई आधार मानेर हिमाल, पहाड र मधेशको संस्कृतिलाई मिहिन ढंगले बुझौँ ।

ग) प्रकृतिलाई बुझ्ने र व्यवहार गर्ने नेपाली जनता र सिंगो समाजको जीवनशैली, संस्कृति र चिन्तनलाई नजिकबाट बुझौँ ।

(घ) प्रगतिशील सामाजिक मूल्यमान्यताका आधारमा “प्रकृति र संस्कृति मैत्री नेपाली समाजवाद” को विकास गरौँ ।

२. विचार निर्माणका लागि दोस्रो काम ।

(क) आम पार्टी पङ्क्तिलाई जनविश्वविद्यालमा अध्ययन गर्न गराउन पठाऔं ।

(ख) जनताका संस्कृति, इतिहास, दर्शन, अनुभव, परम्परागत संस्थाहरु बारे गहिरो अध्ययन गरेर प्रगतिशील पक्षहरुलाई आधार मानी नेपाली समाजवादको जग बसाऔं ।

(ग) समाजवाद “ल्याउने” (आयात) गर्ने होइन, समाजवादमा “पुग्ने”हो भने नेपाली विशेषताको समाजवादको “विकास” गरौं ।

३. विचार निर्माणका लागि तेस्रो काम ः

(क) विश्व साम्राज्यवादका बहुमुखी सामथ्र्य र कमजोरीलाई गहिरोसँग अध्ययन गरौं र नेपाली समाजवाद त्यसभन्दा कुन अर्थमा उन्नत हुनेछ भनेर स्पष्ट पारौं ।

४. अन्तिम काम विचारको संश्लेषण गरौं ।

(क) जनताबाट आएका ज्ञानहरु र विश्व साम्राज्यवाद सम्बन्धी अध्ययनका आधारमा नेपाली समाजवादी विचारको संश्लेषण गरौं । ख) समाजवाद सम्बन्धी जनताले बुझ्ने भाषामा “अहिले यति गर्न सक्छौं अथवा चाहन्छौं” र “पछि यति गर्नेछौं” भनेर हाम्रो पार्टीको नीति तथा कार्यक्रम प्रस्ट पारौं ।

५. स्थानीय तहःसमाजवाद निर्माणको जगः हाम्रो पार्टीको नेतृत्वमा रहेको स्थानीय तहको सरकारलाई प्रयोग गरेर समाजवादको नमुना प्रस्तुत गरौं । स्थानीय सरकार जनताको प्रत्यक्ष निगरानीमा रहने भएकोले जनताकै अपनत्व र स्वामित्व पनि हुनेगर्छ त्यसैले यो स्वत्ः प्रभावकारी हुन्छ साथै त्यहीँबाट नेपाली समाजमैत्री समाजवादको विकास गर्न सकिन्छ र जनतालाई पार्टीप्रति गोलबन्द गर्न सम्भव हुन्छ ।

६. सङ्गठन परिचालन ः समाजभन्दा पर रहेर मानिसलाई कुनै पनि मूल्य मान्यतामा डोर्याउन सकिदैन ।

नेपाली समाजले कतिपय मान्यताहरु भू–बनोट, वातावरण र ऋृतुकालीन श्रमसँग निर्माण गरेको पाइन्छ । त्यसैले नेपाली चार ऋतुको आधारमा वार्षिक क्यालेन्डर सहित बाह्रै महिना संगठनलाई परिचालन गरौं

क ) वसन्त अभियान (चैत्र–वैशाख–जेष्ठ) भरि सृजनाको काम गर्ने ।

(ख) वर्षा अभियान (असार–साउन–भदौ) विचार निर्माण सँगै श्रम गर्ने; बाढी, पहिरो, राहत, उद्वार, पुर्नःस्थापनाबारे जनसचेतनाका काम गर्ने । ग) शरद अभियान (असोज–कार्तिक–मंसिर) आन्तरिक तयारीसँगै चाडवाडसँग सम्बन्धित सामाजिक क्रियाकलाप र शुभकामना आदनप्रदान गर्ने ।

(घ) शिशिर अभियान (पुस–माघ–फागुन) वार्षिक पार्टी कामको आन्तरिक तयारी, हिमपात, शितलहरबाट बच्ने सचेतना जगाउने र न्यानो कपडा बाँड्ने सामाजिक सेवा जस्ता काम गर्ने ।

(ङ) पार्टी कार्यकर्ता र नेताहरु संगठक मात्र नभएर निरन्तर विचार निर्माणको लागि अनुसन्धानकर्ताका रुपमा पनि विकास गराउनुपर्छ ।

(च) पार्टीको आमनीति सापेक्षित कार्यक्रम अन्तर्गत वडा स्तरसम्मको कमिटीलाई नीतिको आधारमा कार्यक्रम बनाउन स्वतन्त्रता प्रदान गर्ने । यसरी पार्टीकामलाई व्यवस्थित गर्दा एकातिर वर्षदिनको कार्यक्रम अगाडि नै निर्धारित हुन्छ र “माथि” बाट के आउँछ भनेर तल्लो कमिटीले बाटो हेरिरहनु पर्दैन । अर्कोतिर, कार्यक्रम बनाउने अधिकार दिँदा रचनात्मक प्रतिस्पर्धा हुन्छ र नयाँनयाँ सिर्जनाको जन्म हुन्छ । स्वयम् कमिटी र कमिटीका नेता हर समय नयाँनयाँ विषय सोच्नु बाध्य हुन्छ । परिणामको आधारमा दण्ड र पुरस्कारको व्यवस्था गर्नुपर्छ ।

छ) सार्वजनिक संस्था र स्थलहरुको सुधार गर्ने जिम्मेवारी लिएर फिल्डमा जाऔं । स्थानीय पार्टी परिचालन गरेर (विद्यालय, स्वास्थ्य चौकी र हाटबजार आदी)मा जनताले प्रत्यक्ष अनुभुति गर्नेगरी व्यापक सुधार ल्याऔं । हाम्रा काम देखेर मानिसहरु आफै पार्टीप्रति आकर्षित होऊन् । अब सदस्यता जबरजस्ती दिने होइन, आफै सदस्यता लिन आउनेखालको पार्टी बनाऔं ।

२२ भदौ २०८१,